වසර දහස් ගණනක ඉඳලා මිනිස්සුන්ට කියල තියෙනවා විශ්වාස කරන්න කියලා. මිනිස්සු පුරුදු වෙලා ඉන්නවා විශ්වාස කරන්න.
සියලු ආගම් මිනිස්සුන්ට කියල තියෙන්නෙ විශ්වාස කරන්න කියල. ඊට කාලෙකට පසුව බිහි වුණු දේශපාලන චරිත මිනිස්සුන්ට කිව්වෙත් විශ්වාස කරන්න කියල. ආගම අබිං වගේ...ආගම මිනිස්සුන්ව මත් කරනවා. නියම ආගම සමාජවාදයයි. විශ්වාස කළ යුත්තේ සමාජවාදයයි කියල කිව්වා. ඊළඟට විද්‍යාව කිව්වා සියලු දේ මිත්‍යාවයි විද්‍යාවෙන් සොයගත්තු දේ ඇත්තයි කියල. ඊට පස්සෙ තව විද්‍යාඥයෙක් කියනවා ඒ මතය දැන් වැරදියි...හරිම දේ ඔන්න මම හොයාගත්තා කියල. ඊට පස්සෙ තවත් විද්‍යාඥයෙක් කියනවා...ඒ සියල්ලම නෙමෙයි දැන් තමයි හරිම ඇත්ත හොයාගත්තේ....කියල. ඔය විදියට තව තවත් විද්‍යාඥයෝ තමන්ගෙ අලුත් මතය විශ්වාස කරන්න කියනවා. හැමෝම කියනවා වෙන කිසි කෙනෙක්ව නෙමෙයි තමන්ව විශ්වාස කරන්න කියල. ඔය විදියට "විශ්වාස කරන්න" කියල කියපු සහ කියන අය මිනිසාව සෑම දිශාවකටම ඇදලා, මනස අවුල් ජාලයක් බවට පත් කරල තියෙනවා. අදටත්...මිනිස්සු ඉන්නෙ විශ්වාසවල. අදටත් මිනිස්සු පුරුදු වෙලා ඉන්නවා නිහඬවම විශ්වාස කරන්න.
නිවැරදි පිළිවෙත විශ්වාස කිරීමෙන් මිදී අවබෝධයට පත්වීමයි. කවුද මිනිසා අවබෝධයයේ දිසාවට ගෙනියන්නෙ....? මම විශ්වාස කරන්න, අපිව විශ්වාස කරන්න, අපේ ආගම විශ්වාස කරන්න, අපේ පක්ෂය විශ්වාස කරන්න, අපේ දර්ශනය විශ්වාස කරන්න කියන කවුරුවත් අවබෝධ කරගන්න කියල කියන්නෙ නෑ. ඒ හැමෝම කියන්නෙ ඒගොල්ලන්ගෙ ඇස්වලින් හැමෝම දකින්න ඕනැ කියලයි. තමන්ටම කියල ඇස් දෙකක් ඕනැ නෑ කියල ඒ අය කියනවා. ඔබව විශ්වාසය තුළ රඳවා ගැනීමට උත්සහ කරන කවුරුවත් කැමති නෑ ඔබ ඔබේ ඇස්වලින් දකිනවට.
විශ්වාස කරන කාටවත් කිසි දවසක අවබෝධයට පත් වෙන්න හැකියාවක් නෑ. නිහඬවම පිළිගන්න කාටවත් තමන්ගෙම කියල අත්දැකීමක් විඳගන්න බෑ. ආලෝකයක් තියෙනවා කියල අනිත් අය කියන කොට... ආලෝකයක් තිබිය යුතුයි කියන මතයේ එල්බගන්නා අන්ධයින්ගේ ගමන එතැනින්ම ඉවරයි.
විශ්වාස කිරීම විනාශදායකයි. විශ්වාස කිරීම කරගෙන යන තාක් කල් ඔහු සූරාකෑමට ලක් වෙනවා. විශ්වාස කිරීම කරගෙන යන තාක් ඔහු වහල් භාවයක ගත කරනවා. විශ්වාස කරන තාක් ඔහු ඉන්නෙ හිර වෙලා. අවාසනාවට...බහුතරයක් දෙනා විශ්වාසය අත හැරලා තවත් විශ්වාසයක බැඳෙනවා මිසක් විශ්වාස කිරීමෙන් මිදෙන්නෙ නෑ. හරියට...උරහිසේ දරාගෙන යන බරක් වමට දකුණට මාරු කරනවා වගේ.
තමන්ට සත්‍යය දීමට තව කෙනෙකුට හැකියි යන මතයේ ඉන්න තාක් ඔහු වහල් භාවයක හිර වෙනවා.හැමෝමට තියෙන්න ඕනැ තමන්ගෙම වූ අවබෝධයක්. තමන්ගෙම වූ අවබෝධයක් ලබන්න නම් භාහිරින් සපයන විශ්වාසයන් අයින් කරන්න වෙනවා. භාහිරින් සපයන විශ්වාසයන් අදහස් ඒ විදියටම පිළිගන්න තාක් කල් ඔහුට ඇතුලාන්තයෙන් මතුවෙන අවබෝධයක් ලබන්න බෑ.
පැවැත්මේ ගැටලුවලින් නිදහස් වීමේ මාර්ගය ආගමිකයෙක් වීමවත්, සමාජවාදියෙක් වීමවත්, ෆැසිස්ට්වාදියෙක් වීමවත් නෙමෙයි. පැවැත්මේ ගැටලුව විශ්වාසයයි. විශ්වාස කරන තාක් නිදහස් වීමක් නෑ. පැවැත්මේ ගැටලුවලින් නිදහස් වීමේ මාර්ගය විශ්වාසයන් නිදහස් වීමයි.
විශ්වාසයෙන් මිදීම කියන්නෙ අවිශ්වාස කිරීම නෙමෙයි. විශ්වාසය හා අවිශ්වාසය කියන්නෙ සමාන දේවල්. විශ්වාසය තුළ සිර වීම වගේම තමයි අවිශ්වාසය තුළ සිර වීමත්. විශ්වාසය හා අවිශ්වාසය අතර හිටගෙන ඉන්න ඉන්න පුළුවන් නම් අවබෝධයට, පූර්ණත්වයට පත් වෙන්න පුළුවන් වෙයි. පැවැත්ම මධ්‍ය ලක්ෂ්‍යකට ගෙන එන්න පුළුවන්කම ලැබෙයි.
සංජීව කුළුපන බණ්ඩාර.
