Tuesday, December 5, 2023

වැම්පයර්ස්ලා

 


ලෝකය මිනිසුන්ගෙන් පිරී ඇත. බිලියන ගණනක් වූ මෙම මිනිසුන් විවිධාකාර ගති පැවතුම්, අදහස්, සිතුම් පැතුම්, අභිලාෂයන්ගෙන් යුතු වූවන්ය. අපට සමාජය තුළ විවිධාකාර වූ මිනිසුන් සමඟ ගණුදෙනු කිරීමට සිදුව ඇත. පවුල තුළ, සේවා ස්ථානය තුළ, මඟතොට, සමාජ මාධ්‍ය තුළ මෙන්ම තවත් බොහෝ තැන්වල අපට ගණුදෙනු කිරීමට සිදුව ඇත්තේ විවිධ චරිත සමඟ ය. සමහරෙක්  සමඟ කෙරෙන කතාබහ අපට සුව පහසුවක්, සැනසීමක් ගෙන දෙන අතර ඇතැමෙක් සමඟ වන සම්බන්ධය අපට දැඩි විඩාවක්, අසහනයක් ගෙන දෙයි.

මේ ගැන තවත් සරලව කතා කරමු. සමහරු එක්ක කතා බහ කරන කොට අපට ලොකු සුවයක්, සැනසීමක් දැනෙනවා. ඔවුන් ගෙන් අපට ලොකු ශක්තියක් ලැබෙනවා. ඔවුන් අපව දිරි ගන්වනවා. ඔවුන්ගෙ කතා බහ, ඇසුර හින්දා අපට ජීවිතය ගැන ලොකු ආශාවක් ඇති වෙනවා. අපට වඩ වඩාත් වර්ධනය වෙන්න හිතෙනවා. අනාගතය ගැන බලාපොරොත්තු ඇති වෙනවා. ඔවුන් අපට මානසික ශක්තිය කාන්දු කරවනවා.

සමහරු එක්ක කතා බහ කරන කොට ඔලුවට ලොකු විඩාබර ගතියක් දැනෙනවා. එපා වෙනවා. ඔවුන් අපව අවුල් කරනවා. පටලනවා. මහා අවිනිශ්චිත තත්වයකට පත් කරනවා. කිසිම කාරණයක් සම්බන්ධයෙන් නිගමනයකට, ස්ථිර තීන්දුවකට එළඹෙන්න අපහසු වෙනවා. බලාපොරොත්තු, අභිලාෂයන් ගැන වුණත් ඉටු වෙයිද නොවෙයිද යන අවිනිශ්චිත තත්වයක හිර වෙනවා. ඔවුන් අපේ මානසික ශක්තිය අවුල් කරනවා.

තවත් පිරිසක් ඉන්නවා. ඒ අය එක්ක කතා බහ කරන කොට අපි කලකිරීමට පත් වෙනවා. ඒ අය කියන්නෙ ඒගොල්ලන්ගෙ දුක, අසරණ බව ගැන විතරයි. කරන හැම දෙයක්ම අසාර්ථක වෙන හැටි, දවසින් දවස පරිහානියට පත් වෙන හැටි, දවසින් දවස ප්‍රශ්නවල පැටලෙන හැටි කියනවා. කාගෙන්වත් පිළිසරණක්, විසඳුමක් නැති බව කියනවා. විටෙක උපකාර ඉල්ලනවා. උපදෙස් පතනවා. ඔවුන් අපේ මානසික ශක්තිය දිය කර හරිනවා. දුර්වල කරනවා.

ඔය විදියෙ අය අපට හඳුනාගන්න පුළුවන්. ඒ අයගෙ කතාබහ, කියන කරන දේවල් එක්ක හඳුනාගන්න පුළුවන්කමක් තියෙනවා.  හඳුනාගන්න අපහසු තවත් අය ඉන්නවා. මතුපිටින් හොඳයි. දිරිගන්වනවා. යහපත වෙනුවෙන් යමක් කියන බව පේනවා. අවුල් කරන්නෙ නෑ. සුබවාදී අදහස් පල කරන, දුක්ගැනවිලි ඉදිරිපත් නොකරන අය ඉන්නවා. ඒත්  ඒ අය එක්ක නිතර ගැවසෙන කොට අපි අවුල් වෙනවා. අපේ වැඩ කටයුතු අවුල් වෙනවා. ලැබීම් අඩු වෙනවා. අනපේක්ෂිත පාඩු අලාභවලට මුහුණ දෙන්න වෙනවා. මේ අය භාහිරින් හඳුනාගන්න ලේසි නෑ. මතුපිටින් මොනවා කිව්වා කළත් ඇතුලාන්තය මුළුමනින්ම වෙනස්. මේ අයගෙ සිතුවිලි තරංග සංක්‍යාතය සුබදායක නෑ. කියන දේට වඩා හිතන දේ හාත්පසින්ම වෙනස්. 


තවත් විශේෂ කාරණයක් තියෙනවා. ඒ තමයි,සමහරු දන්නවා තමන් අහුවෙලා ඉන්න බව.යම් කිසි පුද්ගලයෙක් හෝ කීප දෙනෙක් හින්දා ගොඩ යාමක් නැති බව දන්නවා. මානසිකව වැටෙනවා, ශක්තිය හීන වෙනවා,ගමන අඩාල වෙනවා, ඔලුව අවුල් වෙනවා ඔක්කොම හරි. ඒත්  ඒකෙන් මිදෙන්න බෑ. ඒ හින්දා දැන දැනම ගොදුරක් බවට පත් වෙලා ඉන්නවා. වැම්පයර්ස්ලා ඉන්නෙ පවුලෙන් බාහිරව පමණක් නෙමෙයි. පවුල තුළත් ඉන්න පුළුවන්. නිතරම මානසිකත්වය අවුල් කරන, මානසිකව වට්ටන, මානසික ශක්තිය බිංදුවට  බස්සන කෙනෙක් පවුල තුළ ඉන්න බැරිකමක් නෑ. 
තව සමහරු ගොදුරු බවට පත් වෙලා ඉන්නවා. ඒත් ඒ අය ඒ බව දන්නෙ නෑ. මිදෙන්න නම්  තමන් ගොදුරු වෙලා ඉන්න බව  දැන ගන්න ඕනැ..

භාවනාවක් තුළින් ආධ්‍යාත්මික ශක්තිය වර්ධනය කරගැනීම ඔවුන්ගෙන් ආරක්ෂා වීමට තිබෙන හොඳම ක්‍රමයයි. නිතර පවත්වාගන්නා චිත්ත සමාධිය මඟින් ශරීර කිරණ ශක්තිය වැඩි වෙනවා. සිතේ චංචල ගතිය, පහසුවෙන් දුර්වල වන ස්වභාවය, .අශුද්ධ එහෙමත් නැත්නම් සෘණ මානසික ශක්තීන්ගේ බලපෑමට හසු වන තත්වය නැති වෙනවා. නිතර සමාධිය වඩන කොට සූක්ෂම ශරීරය විදියට හඳුන්වන ශරීර ආලෝක කිරණ ශරීරයෙන් පිටතට විහිදෙන දුර ප්‍රමාණය වැඩි වෙනවා. සංක්‍යාත තරංග බලවත් වෙනවා.අශුද්ධ මානසික බලවේගවලින් ඉබේටම ආරක්ෂාව සැලසෙනවා.
 
දියුණුවේ හා සාර්ථකත්වයේ ස්ථාවරත්වය පවත්වාගැනීමට උපාය කෞශල්‍ය අත්‍යවශ්‍ය වෙනවා. උපාය කෞශල්‍ය කියන්නෙ බුදු දහමේ සඳහන් වන තෙවැදෑරුම් ඥානයෙන් එකක්. පුද්ගලයෙක් මොන තරම් දියුණුවට සාර්ථකත්වයට පත් වුණත් උපාය කෞශල්‍ය නොමැති තැන තම දියුණුව සාර්ථකත්වය පවත්වාගැනීමට අපහසු වෙනවා. වර්තමාන ලෝකයට උපාය කෞශල්‍ය අවශ්‍යමයි. අතීතයේ මෙන් නොවෙයි වර්තමානයේ ගැහැණු පිරිමි භේදයකින් තොරව සියලු දෙනා වඩ වඩාත් සමාජයට විවර විය යුතු වෙනවා. දවසෙන් වැඩි කාලයක් අන්‍යයන් සමඟ කටයතු කිරීමට සිදු වෙනවා.සෑම තැනකම ජීවමාන පිශාචයින් ගැවසෙනවා. ආගමික ලෝගු තුළ පවා වැම්පයර්ස්ලා(පිශාචයින්) සැඟව සිටිනවා නම් සෙසු තැන් ගැන කවර කතාද...  පුද්ගලයින් හඳුනා ගැනීම, තේරුම් ගැනීම දුෂ්කරයි. ගොදුරු බවට පත් වීමට ඇති ඉඩකඩ ඉතාමත් වැඩියි.   


එවන් තත්වයක් තුළ ජන්ම පත්‍රයෙන් ලබා ගත හැකි ශුභසිද්ධිය ඉතාමත් ඉහළයි. අවාසනාවට බොහොමයක් ජ්‍යොතිෂවේදීන් බොළඳ කාරණා තුළම කැරකෙනවා මිස ජීවිතවල පවතින සැබෑ හිදැස් අවබෝධ කරගෙන ඒවා ආවරණය කරගැනීම සඳහා නිවැරදි මඟ පෙන්වීමක් සිදු කරන්නේ නෑ. වසර දහස් ගණනක් පැරණි ජ්‍යොතිෂ ශාස්ත්‍රය වර්තමාන ලෝකයට  පරිවර්තනය කර ගැනීම තුළ බොහොමයක් දෙනා දුර්වල තත්වයක පසු වෙනවා.  ආධ්‍යාත්මික වශයෙන් වර්ධනය නොවී බොහෝ දෙනෙක් අතීත සටහන් මතම යැපෙන බවක් ඔවුන්ගේ අදහස් හා ප්‍රකාශන තුළ පෙනෙන්නට තිබෙනවා.

සංජීව කුළුපන බණ්ඩාර